در ميان همه ابزارهاي فرهنگي کتاب جايگاه ويژه اي دارد. تاريخ هيچ تمدني خالي از کتاب و کتابت نبوده. ميتوان کتاب را در کنار مبارک ترين پديده هاي بشري – و بلکه الهي – نشاند. کتاب خاموش ترين آوازي است که در خانه هاي ما ميپيچد و چه سرها را که به سامان ميرساند و چه دلها را که به گرمي مينشاند. کتاب راستگوترين ترازويي است که ميتوان فرهيختگي اقوام را با آن سنجيد و سبزترين برگي است که جز به نسيم معرفت نميرقصد.

پير راه است براي سالکان

خرد ناب است براي عقل ورزان

آيينه شوق است براي سوخته دلان

پيشواي داناست براي راه گم کردگان

گنج روان است براي سودا گران

و همراه لايق است براي پيامبران

 

همه فرهنگها با کتاب آغاز ميشوند، با کتاب ميبالند و تجربه هاي خود را به کتاب ميسپارند. از اين ميان اسلام بيشترين بهره را از کتاب برده است زيرا وحي احمدي و گرامي نامه قرآن از مشرق برگ و قلم درخشيدن گرفت و معجزه سترگ محمد (ص) در ميان سطرهاي کتاب صورت پذيرفت.